VAHID ZIAEEa, MAREFAT FEIZI KHANGHAHb
aUniversity of Applied Science and Technology (UAST), İRAN
aIslamic Azad University of Zahedan Branch, İRAN.
b Sakarya University, TURKEY
ÖZET
İnsan umutla yaşar ve dünya edebiyatının kalıcı olan kısmı, şairin veya yazarın tüm karanlıklara rağmen tarihi savaşların ve çatışmaların ötesinde ölüme götüren hayata karşın, yaşama ve onun güzelliklerine olan umudunu kaybetmemesidir. Bu kısım dünya halkını daha iyi yaşamaya ve daha samimi olmaya kısacası hepsini sevmeye ve onlara değer vermeye davet ediyor. Aslında sevgi ve umut, insanlığın yeryüzündeki varlığının devamı için umutlu nesillerine anlam vermek için en başından beri insanlığın elini tutmuş kardeşlerdir. Yaşama böyle anlam vermek insanoğlu doğası ve ruhuna en yakın olan anlamdır. Umutlu şairlerin çoğu mutlu şairleri değillerdi, ancak her gecenin sonunda şafağın doğacağı yaşam ilkesine inanıyorlardı.
İran ve Türkiye’nin coğrafyası ve yakın tarihi ayrıca edebi, sosyal, siyasi ve kültürel ilişkileri inişli çıkışlı çok benzerlileri olmuştur. Dolayısıyla bu toprakların şairlerinin hayatları son yüzyılda kültürel ve siyasi devrimlere maruz kalmıştır. Bugün Türkiye ve İran’daki çoğu şairin kaderi birbirine benzemektedir. Tekrarlanan tercümelerle birbirlerine aşinalıkları ve etkileri bu benzerliği daha da anlamlı kılmaktadır. Bu çalışmada, zor ve acılı yaşam öykülerine rağmen hala umutlu olan şairlerin (karanlıkların kalbinden aydınlığa haykıran bir dal haline gelmiş şairler) umut verici şiirleri ele alınmıştır. Bu şairlerin en kalıcı şiirlerinin, şairin hala yaşamayı umduğu, motivasyon ve anlamla yaşamaya inandığı anlar olduğu söylenebilir. Şüphesiz aşk, tüm bu şairlerin nihai gayeleri olmuştur.
Anahtar Kelimeler: Umut – Aşk – Günümüz İranlı Şairler – Günümüz Türk Şairleri
