شعرها

  رسیدی دستهایم را گرفتی کوچه «باران» شد   زدی بر روی لبهایم نشان و مُهرِ مِهرَت را لبت روی لبم یخ بست و فصل ما زمستان شد   صدای...

و هر صبح که رخت هایم را به بند استخوانم آویزان می کنم... زخمی سفید گذشته ام را به درد می آورد زخمی که هر چه...

نامه ی هفدهم   دلم گرفته ماه گل مثل یک قاب غم انگیز که بلد نیست با خاطراتش کنار بیاید امان از این عشق های مردابی که پارو نزده دریازده ات می...

1) و گره پشتِ گره ميخورد بر بختم ميكنم اين را باز ميشود ان بسته به گمانم كه خدا بيكار ست ميزند بخت مرا باز گره و من هي ميخندم و خدا...

1) تاکنون بارها به عشق کبوتر پرانده ام خیره به آنها تمام آنچه را که باید نوشته،به پاهاشان بسته ام بدون اینکه مقصدی بدانند... .   بارها به جان قاصدک های حیاط افتاده ام _...

از فاجعه ی فاصله ها حرف زیاد است بگذار بخندند به تو مردم این شهر پشت سر خوبان همه جا حرف زیاد است   کوتاه کنم مسئله را...

سیلاب خون دوروبرم را شناختم ابر بهار چشم ترم را شناختم   من با شناختی که ندارم از این جهان آخر جهان پرخطرم را شناختم   من باغبان خسته و...

در انتهای این قرن مرده نفس می کشم شبها تکیه بر گاهواره ای سرد وروزهابا چشمانی بی نگاه سر بر گلدان خالی عطش در انتظاری عبث نه توانی برایم...

شورابیل هاله هایی از رنگ‌/سبز و نیلی/آبی و طلایی/نارنجی و بنفش و زرد/رنگین کمان می شوداطراف چشمانم/می روم با بی خردی/به بدنامی دریاچه پراز شور...

آفتاب در پستوی نگاهت فریادم را به جاودانگی نور می‌خواند درواپسین طواف یک اشک قامت عشق به دستان لرزانت مانند شد چه سخاوتمندانه حرمت مهر برشانه‌هایم جا ماند من هنوز...