مجله تخصصی ادبیات خلاق در وهله نخست تظاهری روشن از مجموعه فعالیت‌های هنرجویان و نویسندگان عضو این مجموعه در سالیان اخیر بوده است که بصورت معرفی کتاب‌ها یا آثار ایشان در شکل‌های مختلف ادبی در بخش‌های مختلف تقدیم می‌شود.
ما با تجربه گرانی از سال‌ها فراز و فرود و هجر و وصل و نیش و نوش امروز اینجائیم تا با همدلی در امری فرهنگی و ادبی به همسرایی ِ دوباره ی فرهنگ و ادبیاتی کهن بپردازیم که ریشه‌هامان را بهم پیوند داده است هر چند شاخه‌ها گاه دور از هم و غریبه‌نما اما ریشه‌ها یکی‌ست…
غمناک نباید بود از طعن حسود ای دل
شاید که چو وابینی خیر تو در این باشد
مقالات و یادداشت‌ها و نقد های ادبی از سویی و شعر و داستان از سویی دیگرحاصل آفرینش ادبی نویسندگان این مجموعه می‌باشد اما بخش «کارگاه تجربه های نخست» از آن هنرجویان با پشتکاری‌ست که تلاش‌های نخستین آفریده‌های ادبی خویش را در منظر نقد و بررسی و خوانش عموم قرار می‌دهند. در شماره‌های آتی علاوه‌بر انتشار آثار هنرجویان (یا آثار سایر علاقمندانی که برای مجله مطلبی می‌فرستند) نقد و بررسی کوتاهی هم بر نوشته‌ها خواهد آمد آنهم به قلم اساتید فن که راهگشا باشد برای خوانندگان محترم و خود هنرجویان.
بلبل از فیض گل آموخت سخن ورنه نبود
اینهمه قول و غزل تعبیه در منقارش
در هر شماره میهمانانی هم خواهیم داشت از شعرا و نویسندگان معاصر. این شماره لطف و عنایت عزیزان ادیب استان اردبیل از دور و نزدیک شامل حال ما شد و در شماره‌های آتی نیز بر این منوال خواهد بود و سعی می‌شود پرونده‌های ادبی تاثیر گذاران عرصه‌های مختلف بصورت ویژه نامه‌هایی تقدیم دوستان عزیز گردد. کارنامه ادبی مجموعه ادبیات خلاق در طی این سال‌ها مشخص و قابل بررسی است. از اقصی نقاط کشور هنرجویان و ادب دوستانی بوده‌اند، که افتخار همکاری با آن‌ها داشته‌ایم و از آثار و نقطه نظرات ایشان بهره برده‌ایم. این روند کماکان ادامه خواهد داشت و کلاس های حضوری، نیمه حضوری، سمینارها و کارگاه‌های ادبیات خلاق، کلاس‌های مجازی و خصوصی تشکیل گشته و بازخورد ادبی آن در مجله ادبیات خلاق بازنمود خواهد داشت. شماره نخست همزمان شد با نوروز باستانی و آغاز بهار امیدواریم بهار ما نیز شکوفایی استعداد ادبی علاقمندان بسیاری از این موطن شعر پرور باشد که عاشقان طرح‌های نو و اتفاقات بزرگند:
خیال حوصله ی بحر می‌پزد هیهات
چهاست در سر این قطره محال اندیش
ما با امید به آینده، تلاش و پشتکار و ممارست و مداومت در امر نوشتن و خواندن و تولید آثار ادبی، حاصل را نه یک چند برگ کاغذ ِ در گذار تند باد تاریخ، که حال خوش اکنون ِ پرداختن به ادبیات می‌دانیم. از اینرو (نه خاک را به نظر کیمیا می کنیم) نه (وقت ِ غیر مرادمان گشتن، چرخ بر هم می زنیم) نه (برسینه‌ی رقیب و مدعی می‌زنیم وقت ورودش به تماشاگه راز) و از این دست از آن ور و این ور بام افتادن‌ها. مال تلاشمان تعالی ادبیات ایران و حظ ِ معنوی حاصل از زندگی با ادبیات است.
دعوتتان می‌کنم به ارسال آثار گرانسنگ‌تان تا حضور شما جلوه بخش هنرجویانی باشد که چشم به آسمان ستاره باران واژه‌های شما دارند.
به هنرجویانم همیشه گفته‌ام: ما بال‌های یکدیگریم. پرواز ما به حرکت منسجم جمعی ما بستگی دارد. آسمان نثارتان.
وحید ضیائی / آخرین روز زمستان نود و هشت
